Byေမာင္သာခ်ိဳ On Friday, December 19, 2014
(တစ္)
အိမ္နားနီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာေတြက ေမးဖူးပါတယ္။ ထိုင္းနဲ႔
ျမန္မာဘယ္လိုခြဲမလဲတဲ့။ ဟုတ္ပါ့။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ခြဲတတ္ပါလိမ့္မလဲ။
ဆံပင္အတူတူ၊ အရပ္အတူတူ၊ မ်က္ႏွာေပါက္အတူတူ၊ အသားအေရာင္အတူတူ၊ ပါးစပ္က
ထြက္လာတဲ့ စကားသံကို မၾကားဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ခြဲျခားလို႔မတတ္ေပါင္ဗ်ာ။
ကြယ္လြန္သူသံအမတ္ႀကီး ဦးသက္ထြန္းကေတာင္ သူ႕စာတစ္ပုဒ္မွာ ‘‘သိပ္မတူေသာ
အႁမႊာညီေနာင္’’လို ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာတို႔
ဆင္ဆင္တူပံုေတြကို ေရးခဲ့ဖူးေသးတာပဲဥစၥာ။
ဟုတ္ပါတယ္။ ကြဲျပားျခား
နားမႈရဲ႕ ေသာ့ခ်က္ကို မသိသူေတြ အဖို႔ ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာခြဲရတာ နည္း
နည္းကေလးခက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ခြဲနည္းကို သူတို႔က ေျပာျပေတာ့ လည္း
အရွင္းသားပါကလား။
ထိုင္းရဲေတြက ျမန္မာကို ဖမ္းတဲ့အခါ
ႏွစ္ခ်က္ၾကည့္ေလ့ရွိပါ တယ္တဲ့။ ပထမတစ္ခ်က္က ပါး စပ္ကိုၾကည့္တာပါ။ မေသခ်ာရင္
ပါးစပ္ကို ဟျပခိုင္းတတ္ပါတယ္။ ကြမ္းစားထားသလား၊ မစားဘူး လား။
ကြမ္းစားထားရင္ ျမန္မာ၊ မစားရင္ ထိုင္း။ လြဲခဲပါတယ္။ ေတာေန
ေတာထိုင္သက္ႀကီးရြယ္ အို နည္းနည္းပါးပါးကလြဲလို႔ သည္ေန႔
မ်ဳိးဆက္သစ္ထိုင္းေတြဟာ ဘယ္သူမွ ကြမ္းမစားၾကေတာ့ပါ ဘူး။ ဒါေၾကာင့္
ပါးစပ္မွာ ကြမ္းစား ထားတဲ့ အရိပ္အေယာင္ကေလး ေတြ႕လိုက္ရၿပီဆိုတာနဲ႔ အဲသည့္
လူကို ဖမ္းၿပီး လိုခ်င္တာကို ညႇစ္ လို႔ရပါၿပီ။ ဧကန္မုခ် အဲဒါ ျမန္မာ
ႏိုင္ငံသားပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ကားလမ္း၊ ရထားလမ္း၊ ဘူတာ႐ုံ၊
လူသြားစႀကႍ၊ ေဆး႐ုံ၊ ေက်ာင္း၊႐ုံး၊ ေလွကားအတက္အဆင္းေန ရာတိုင္းမွာ
ကြမ္းတံေတြးေတြနဲ႔ ေပ လူးေနတာကို အားလံုးအသိပဲမို႔
ထိုင္းေရာက္ျမန္မာအမ်ဳိးေကာင္း သားတို႔က အဲဒါကို ဆက္ၿပီးက်င့္ သံုးၾကတဲ့အခါ ထိုင္းရဲက ဖမ္းဖို႔ လြယ္ကူသြားတာပါ။
(ႏွစ္)
ကြၽန္ေတာ္က ဒါဆိုရင္ ကြမ္း မစားၾကေတာ့ဘူးဆိုရင္ျဖင့္ ခြဲရ
ခက္သြားမွာေပါ့လို႔ အထြန္႔တက္ မိခဲ့ပါေသးတယ္။ မိတ္ေဆြက ရယ္ပါတယ္။ မခက္ဘူး
ဆရာရဲ႕ တဲ့။ တျခားနည္းလမ္းေတြရွိေသး တယ္တဲ့။ ဆိုစမ္းပါဦးလို႔ စကား
ကေလးေထာက္ေပးေတာ့ ရယ္ သြမ္းေသြးရင္းကေန မလွမ္းမ ကမ္းက ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ လူတစ္ ေယာက္ကို လက္ညႇိဳးၫႊန္ျပပါ တယ္။ အဲဒါ
ျမန္မာဗ်တဲ့။ ကြၽန္ ေတာ္က ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုခြဲျခားသ တံုးဗ်ာလို႔ ေမးမိေတာ့
သူက ဟိုမွာလမ္းသြားရင္းနဲ႔ ဖုန္းကို ပြတ္သြား ေနတာ မေတြ႕ဘူးလားတဲ့။ ဟုတ္
တယ္ဗ်။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး မွာကို လက္ထဲက ဖုန္းကို တရစပ္ပြတ္ၿပီး
ေလွ်ာက္သြားေနတာ။ သူ ေျပာမွပဲ သတိထားမိေတာ့တယ္။ ထိုင္းႏုိင္ငံသားအားလံုးလိုလိုဟာ
အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ဖုန္းကို ပြတ္ေနတယ္ဆိုတာ အလြန္ေတြ႕ ရခဲတာကလား။
အမ်ဳိးေကာင္း သား ျမန္မာတို႔သာ ဘူတာ႐ုံမွာ ပြတ္၊ ကားမွတ္တိုင္မွာပြတ္၊ ရ
ထားေပၚ၊ ကားေပၚပြတ္၊ ႐ုံးခန္းစားပြဲမွာပြတ္၊ ျခင္ေထာင္ထဲမွာပြတ္၊
ေလွကားထစ္ေထာင့္ခ်ဳိးမွာပြတ္၊
လမ္းေဘးအုတ္ခံုမွာပြတ္၊ ထိုင္ပြတ္၊ ထပြတ္၊ ေလ်ာင္းပြတ္၊အိပ္ပြတ္။
ထိုင္းရဲက အရည္မရ အဖတ္မရ ဖုန္းပြတ္ေနတာကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔
ဒါျမန္မာႏိုင္ငံသားဆိုတာ ကိုးဆယ့္ကိုးဒသမကိုးကိုး ေသခ်ာတယ္ဆိုၿပီး
ဖမ္းတာပါ။ လြဲခဲတယ္ ခင္ဗ်။
(သံုး)
ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္မွန္း တန္းသိႏိုင္တဲ့ အခ်က္ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ပဲမ်ားပါတယ္။
ထိုင္း ေရာက္ ျမန္မာေတြဟာ ထိုင္းနဲ႔ ဆင္တူၾကတာေၾကာင့္ ထိုင္းလား၊
ျမန္မာလားဆိုတာကို အထက္မွာ ေျပာျပခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းမ်ဳိးေတြနဲ႔ ခြဲရသလို
ဥေရာပကမၻာလို ၊အေနာက္ကမၻာလို ႏိုင္ငံကလူေတြက်ေတာ့ လည္း ဒါဟာ ျမန္မာလား၊
ထိုင္း လား၊ ဗီယက္နမ္လား၊ ကေမၻာ ဒီးယားလားခြဲျခားရခက္တတ္ပါ တယ္။
ရင္းႏွီးသူ၊ လူျဖဴမိတ္ေဆြ တခ်ဳိ႕က ျမန္မာျဖစ္မွန္းတန္းသိ တဲ့အခ်က္တခ်ဳိ႕ကို
အသိတရား လက္ေဆာင္ေ၀မွ်ပါတယ္။
ေလဆိပ္ထဲမွာ Check In ၀င္တဲ့အခါ၊
ေလဆိပ္ေကာင္တာမွာ Boarding Pass ယူတဲ့အခါ၊ ေလယာဥ္ေပၚသို႔တက္၊ ေလယာဥ္ေပၚ က
ဆင္းတဲ့အခါ တန္းမစီဘဲနဲ႔ ဟိုလိုလို သည္လိုလိုလုပ္ၿပီး ၀င္လာ သူကို
ေတြ႕တဲ့အခါ အဲဒါျမန္မာပါ တဲ့။
အမိႈက္ကို ရထားေပၚက၊ ကားေပၚက၊ လမ္းေလွ်ာက္သြား ေနရင္းက၊ တိုက္ခန္းေပၚက ပစ္ ခ်သူကိုေတြ႕တဲ့အခါ အဲဒါျမန္မာ ပါတဲ့။
ကေလးငယ္ကေလးတစ္ ေယာက္၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုတစ္ ဦး၊ မသန္စြမ္းသူ
တစ္ပုဂၢိဳလ္ကို ေတြ႕ေနပါလ်က္နဲ႔ ထိုင္ခံုက မထ ေပးဘဲ ေနၿမဲေနေနတာ အဲဒါျမန္
မာပါတဲ့။
မ်ဥ္းက်ားကေန လမ္းကူးဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့ လူကိုရပ္မေပး၊ ကူး ေနတဲ့သူကို ေတြ႕ေတာ့လည္း နင္ ပဲ ငဆနဲ႔ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္းၿပီး မထီမဲ့ျမင္ေမာင္းႏွင္ထြက္သြားတတ္ တဲ့ ကားေမာင္းသူနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ အဲဒါ ျမန္မာပါတဲ့။
အသက္မျပည့္တဲ့ ကေလး ေတြကို စီးကရက္ေရာင္းေပးတာ ျမန္မာ၊ အရက္ဘီယာေရာင္းေပး
တာ ျမန္မာ၊ အိမ္နားနီးခ်င္းေတြ နားမခံသာေအာင္ သီခ်င္းေတြ၊ တရားေခြေတြ
၀က္၀က္ကြဲဖြင့္တာ ျမန္မာ၊ ကိုယ့္ေၾကာင့္ လူတစ္ ေယာက္ေယာက္ အေနအထား
ပ်က္သြားတဲ့အခါ ေတာင္းပန္ပါ တယ္လို႔ တိုးလွ်ဳိးဖို႔ ၀န္ေလးေန တာ ျမန္မာ၊
ေၾသာ္...ျမန္မာရဲ႕ သိ သာထင္ရွားတဲ့ အမွတ္အသား ေတြဟာ မ်ားလွခ်ည္ရဲ႕။
ဒါေပမဲ့...အဲဒါေတြဟာ ေက်နပ္စရာေတြလားလို႔ ေမးခဲ့ရင္ ျမန္ မာႏိုင္ငံသားေတြ
ဘယ္လိုေျဖၾက ေလမယ္ မသိ။ စိတ္ေတြ ဘာေတြ ေရာ ဆိုးေနၾကဦးမွာေလလား။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မဆိုးဘူး။ မ ဆိုးခ်င္ဘူး။ အဲဒါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕
ပံုရိပ္ပဲေလ။ အဲသည့္ပံုရိပ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးခဲ့ၾက
တာပဲေလ။
မေက်နပ္ရင္ အဲသည့္ပုံရိပ္ ေတြကို ဖ်က္ပစ္ဖို႔ပဲေပါ့။
ပံုရိပ္လွ ေအာင္ျပန္ၿပီး ထုဆစ္ၾက႐ုံပဲေပါ့။ အဲဒါ စာဖတ္တဲ့သူေတြေရာ၊ စာ
မဖတ္တဲ့သူေတြေရာ ျပန္ၿပီး ထု ဆစ္ၾကမွရမယ့္ကိစၥ။ ျမန္တာေႏွး တာက
ႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ စိတ္ေဇာ အဟုန္ထက္သန္မႈ၊ မထက္သန္ မႈ။
ေမာင္သာခ်ိဳ
