အစြန္းသံုးပါးမွ လြတ္ကင္းစင္ၾကယ္ေသာ သားငါးကို ရဟန္းတို႔အား ဘုရားရွင္ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏။ အရွင္ေဒ၀ဒတ္က ရဟန္းေတာ္မ်ား အသက္ထက္ဆံုး သားငါးမစားဖုိ႔တားျမတ္ဖို႔ရာ ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ ခြင့္မျပဳခဲ့၊ ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း ယံုမွားျခင္းအစြန္းသံုးပါးလြတ္ကင္းစင္ၾကယ္ေသာ သားငါးကို စားေသာက္ဖို႔ ငါဘုရားခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။ ထိုထိုပါဠိအရ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တို႔၏ သားငါးဘုဥ္းေပးေတာ္မူသည္ကို သိရပါ၏၊ အာမဂႏၶသုတ္အရဆိုလွ်င္ "ထမင္း ဟင္း သား ငါးတို႔ကို အာမဂႏၶ = အညီွအေဟာက္" ဟုဆိုေသာ အာမဂႏၶရေသ့ကို သားငါးက အာမဂႏၶမဟုတ္ေၾကာင္း ပါဏာတိပါတစသည္ ကာမဂုဏ္မွီ၀ဲမႈစသည္ ရသာရံု၌ တြယ္တာမႈစသည္ ဤတရားမ်ားသာ အညီွအေဟာက္ အာမဂႏၶ ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူခဲ့၏။
ဤသုတၱန္အရ သားငါးစသည္က ရေသ့ရဟန္း တို႔အား အႏၱရာယ္ျပဳသည္မဟုတ္၊ တကယ္အႏၱရာယ္ျပဳသည္က သူတို႔ေၾကာက္ေသာ သားငါးမဟုတ္၊ ရသာ တဏွာ ေလာဘ စသည္တို႔ကသာ အႏၱရာယ္ျပဳတတ္၏။ ထိုအႏၱရာယ္ျပဳတတ္ေသာ ေလာဘ တဏွာ စသည္မွာ သားငါးတို႔ကိုသာ စြဲ၍ျဖစ္သည္မဟုတ္၊ သူတို႔က နိရာမဂႏၶ (အညွီအေဟာက္မဟုတ္)ဟု ဆိုလ်က္သံုးေဆာင္ေနေသာ သစ္သီး သစ္ဥ သစ္ဖုစသည္တို႔ကိုလည္း အစြဲျပဳျဖစ္သည္သာ၊ ေပါရိသာဒ လူသားစြဲသလို၊ သုဇာတသူၾကြယ္၏သားကေလး ရေသ့ေတြေပးေသာ သေျပသီးစားရျပီး ရေသ့ေတြျပန္သြား၍ မရေသာအခါ ေသသြားရသည္အထိ မက္ေမာစြဲလမ္းမႈျဖစ္ရ၏။ (ဇာတက-႒-၅-၅၃၁)
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ တဏွာဆိုသည္မွာ သားငါးစသည္တို႔ကို အစြဲျပဳ၍သာ လြန္ကဲစြာျဖစ္သည္မဟုတ္၊ သစ္သီး သစ္ရြက္ သစ္ဥစေသာ သက္သက္လြတ္ပစၥည္းတို႔ကို အစြဲျပဳ၍လည္း အလြန္အကဲ ျဖစ္ရသည္သာ။
ထို႔ေၾကာင့္ တကယ္ေရွာင္ရမွာက သားငါးေလာ၊ သစ္သီး သစ္ရြက္စသည္ေလာ၊ ရသာတဏွာစသည္ေလာ ဤအခ်က္ကို ေလးနက္စြာ စဥ္းစားသင့္ပါ၏။
ဗုဒၶ၀ါဒမွာ သားငါးေရွာက္ၾကဥ္ဖို႔မဟုတ္၊ ဆႏၵရာဂ (လိုခ်င္တပ္မက္မႈ) ကိုေရွာင္ဖို႔ ဖ်က္ဖို႔သာျဖစ္၏၊ သားငါးဟင္းကို ေရွာင္ဖို႔မဟုတ္၊ တိေကာဋိပရိသုဒၶ (အစြန္းသံုးပါး လြတ္ကင္းစင္ၾကယ္မႈ) ျဖစ္လွ်င္ အန၀ဇၨ (အျပစ္မရွိ) ျဖစ္သည္ဟူေသာ ဘုရားအလိုေတာ္ အရလည္းေကာင္း၊ ရႈမွတ္ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ ဆႏၵရာဂဖ်က္ဖို႔ လိုလားေသာ ဘုရားအလိုေတာ္အရလည္း ေကာင္း စားသင့္ေသာ အာဟာရသာ ျဖစ္ေပသည္။
ဤေနရာ၌ ဗုဒၶ၀ါဒကိုအတန္ငယ္ ျပဆိုသင့္ပါ၏။ တိုင္းတစ္ပါးသြားမည့္ ရဟန္းေတာ္တို႔ကိုနည္းေပးေတာ္မူေသာ အရွင္သာရိပုႂတာက ပစာၦဘူမက သြားမည့္ရဟန္းေတာ္တို႔အား တိုင္းတစ္ပါးေရာက္ေသာအခါ မင္း၊ ပုဏၰား၊ သူၾကြယ္၊ ရဟန္းပညာရွိတို႔က "ကံ ိ၀ါဒီပနာယသၼႏာၱနံ သတၳာ ကိမကၡာယီ= အရွင္ဘုရားတို႔၏ ဆရာဘုရားသည္ ဘယ္သုိ႔ေသာ၀ါဒ ရွိပါသနည္း" (သံ-၂-၆) ဟု ေမးလွ်င္ "ဆႏၵရာဂ၀ိနယကၡာ ေခါ ေနာ အာ၀ုေသာ သတၳာ = ငါ့အရွင္တို႔ စင္စစ္ငါတို႔ ဆရာဘုရားသည္ ဆႏၵရာဂ (လိုခ်င္တပ္မက္မႈ) ပယ္ရွားျခင္းကို ေဟာေတာ္မူသည္ဟု ေျဖဖုိ႔ နည္းေပးေတာ္မူခဲ့၏။
တစ္ခါ ဆႏၵရာဂပယ္ရသည္ဆိုလွ်င္ "ဘယ္မွာျဖစ္သည့္ ဆႏၵရာဂကို ပယ္ရမည္နည္း"ဟုေမးလိမ့္ဦးမည္၊ ထိုအခါ "ရုပ္၌ျဖစ္ေသာ ဆႏၵရာဂကို ပယ္ဖုိ႔ရာ ေဟာေတာ္မူေၾကာင္း" ေျဖဖို႔ နည္းေပးခဲ့ျပန္သည္။
ရုပ္၌ျဖစ္ေသာ ဆႏၵရာဂပယ္ရမည္ဆိုေတာ့ ကဗဠီကာရအာဟာရရုပ္၌ျဖစ္ေသာ ဆႏၵရာဂကိုလည္း ပယ္ရမည္သာ၊
" ကဗဠီကာေရ ဘိကၡေ၀ အာဟာေရပဋိညာေတ ပဥၥကာမဂုဏိေကာ ရာေဂါ ပရိညာေတာ ေဟာတိ = ကဗဠီကာရ အာဟာရကို ပိုင္းျခားသိအပ္ေတာ့သည္။" (သံ-၁-၃၂၃) အရ သား၊ ငါး၊ အာဟာရ ကဗဠီကာရ၌လည္း ပရိညာသံုးပါး ရႏိုင္သည္သာ။
သစ္သီး သစ္ရြက္ သစ္ဥစသည္ ကဗဠီကာရ အာဟာရၾသဇာ၌လည္း ပရိညာသံုးပါး ရႏိုင္သည္သာ၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ရႈမွတ္ျခင္းျဖင့္ သားငါး၌ ပရိညာတရား ေဖာ္ႏိုင္မွ အစာစားတတ္သူျဖစ္၍ အျမတ္ရသလို သစ္သီးစေသာ အာဟာရတို႔၌ လည္း ထိုသို႔ပင္ ရႈမွတ္ပြားမ်ား ပရိညာတရားေပၚေအာင္ ျပဳလုပ္တတ္က စားတတ္သူ အျမတ္ရသူျဖစ္၍ ပရိညာမတင္၊ အဆင္ျခင္မရွိ စားရံုမွ် မထင္၊ ဘယ္အျမင္မွ်မတက္ သက္သက္စားရရံုမွ် စားရသူတစ္ေယာက္ပါေပတည္း။
အမွန္တရား လြန္ထြန္းကား အမ်ားခ်မ္းသာေစ။
အမွားကိုကား လူအမ်ား ပယ္ရွားႏိုင္ပါေစ။
ေရႊေတာင္ကုန္းဆရာေတာ္ႀကီး ေမးေလွ်ာက္၍ သေျပကန္ဆရာေတာ္ႀကီး ေျဖဆိုသည္။
