'ႏိုင္ငံေရး၊ ႏိုင္ငံ့အေရး' (သူရဦးေရႊမန္း ေရးသည္)

ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာ - အမ်ားအတြက္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုခံယူလုပ္ေဆာင္ ရင္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာေကာင္းတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔ကိုႏိုင္ငံေရးမလုပ္ရ၊ လုပ္ခြင့္မျပဳဘူး ဆိုရင္ မတရားဘူး၊ မမွ်တဘူး။ သူတို႔လည္း ပါဝင္ခြင့္မရဘူးဆိုရင္ ေက်နပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္တားဆီးေနလွ်င္ ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ အာဏာနဲ႔တားဆီးလုပ္ေဆာင္ထားလွ်င္လည္း ဆန္႔က်င္ေနမွာပဲ။ ဥပေဒႏွင့္ပိတ္ပင္ထားလည္း လြတ္ေျမာက္ေအာင္႐ုန္းထြက္မွာပဲ။
ႏိုင္ငံသားေလ - ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ အေျခခံရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးေတြကုိ ေပးရ မယ္။ ေလးစားရမယ္။ သူ႔မွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ကိုကာကြယ္ဖို႔၊ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖို႔၊ အက်ဳိးျပဳဖို႔တာဝန္ ေတြ ရွိတာပဲ။ ကိုယ္ပဲခ်စ္မယ္၊ ကိုယ္ပဲခ်စ္တယ္၊ ကိုယ္ပဲကာကြယ္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ေျပာဖို႔ လုပ္ေဆာင္ ေနရင္ တရားမွ်တမႈမရွိဘူး။ မမွန္ကန္ဘူး။

တရားမွ်တမႈမရွိတဲ့ ေတြးေခၚ ေဆာင္ရြက္မႈေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ဒုကၡျဖစ္ေစတယ္။ လြန္စြာမွ အက်ည္း တန္အ႐ုပ္ဆိုးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြသင္ခန္းစာေတြရွိၿပီးျဖစ္တယ္။ မွားတဲ့လြဲတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို မလိုက္မိဖို႔ လိုတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ၁၉၄၈ ခု ႏွစ္မွာ လြတ္လပ္ေရးရတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္အထိ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ ၂ဝ၁ဝ/ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္အထိ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ (အမိန္႔ေပးအမိန္႔ခံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ) မ်ားရွိခ့ဲတယ္လို႔ ကမၻာက ဆိုခဲ့ၾက တယ္။ ျမန္မာျပည္သူအခ်ဳိ႕လည္း ထုိ အထဲမွာ ပါၾကတယ္။

အမိန္႔ေပးႏိုင္ခဲ့ေသာ အႀကီးအကဲ ေဟာင္းမ်ားဟာ ႏိုင္ငံကိုခ်စ္တာအမွန္၊ ႏိုင္ငံကို ေကာင္းစားေစလိုတာအမွန္။ အရည္အခ်င္းလည္းရွိၾကတယ္။ အေတြ႕ အၾကံဳလည္းၾ<ြကယ္ဝတယ္။ အင္အား လည္းေတာင့္တင္းတယ္။ အုပ္စုလည္း ေကာင္းေကာင္းရွိတယ္။
ေစတနာေကာင္း၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေကာင္း၊ အရည္အခ်င္းေကာင္းမ်ားရွိ ေသာ္လည္း ျပည္သူကေရြးေကာက္ ထားေသာ အစိုးရမဟုတ္၍ ျပည္သူ အမ်ားစုကလက္မခံ၊ ကမၻာက မႀကိဳက္ ေတာ့ ေစတနာႏွင့္ရည္ရြယ္ေမွ်ာ္မွန္း ခ်က္အတိုင္း ျဖစ္မလာဘဲ ဆင္းရဲတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ ဒုကၡပင္လယ္ေဝတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္လာ တယ္။ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ ေရး၊ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးမ်ား ဆံုး႐ႈံး ခဲ့ရတယ္။ နစ္နာေတာ့ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ား၊ မိမိႏိုင္ငံသားမ်ား။ ဒါေၾကာင့္ ကမၻာမေျပာနဲ႔၊ အာရွ-အေရွ႕ေတာင္ အာရွတြင္ပင္ သူမ်ားႏွင့္တန္းတူရွိဖို႔ ႀကိဳးစားရဦးမယ္။
တို႔ျမန္မာေတြကေတာ့ အျမဲတမ္း ျမန္မာတို႔၏အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္နဲ႔ ႏိုင္ငံဂုဏ္အတြက္ ေျပာၾက၊ လုပ္ၾက၊ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ မေရာင္ရာဆီလူး၊ အနာႏွင့္ေဆးတည့္ေအာင္မေပးႏိုင္၊ မအပ္စပ္တာေတြရွိေနေပမယ့္ အာဏာ ရွိသူႏွင့္ အခြင့္အေရးေပးႏိုင္သူမ်ား ေနာက္ပါေနၿပီး တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရး လမ္းေၾကာင္းကိုပိတ္ဆို႔ေစသလို မႈန္ ဝါးဝါးလည္းျဖစ္ေစတယ္။

ဒီကိစၥေတြျပင္ဆင္ဖို႔၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ဖို႔ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ဟာ ဒီအခ်ိန္ပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက အတိတ္သင္ခန္းစာေတြကို ရယူၿပီး လက္ငင္းအေျခအေနအရ ႏိုင္ငံေကာင္း ဖို႔၊ ျပည္သူအမ်ားအက်ဳိးရွိဖို႔အတြက္ အမွန္အတိုင္း ရဲရဲေတြး၊ ရဲရဲဆံုးျဖတ္ ၿပီး၊ ရဲရဲလုပ္ႏိုင္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ကုိယ္ ႏွင့္ကိုယ့္အဖြဲ႕ထဲက ယံုၾကည္ရသူ တစ္ ေယာက္စႏွစ္ေယာက္စ၏ အၾကံအစည္ ေလးနဲ႔လုပ္ေနတာထက္ ကိုယ္ႏွင့္ သေဘာထားတူတူ မတူတူ အမွန္ကို ေျပာဝံ့သူ၊ ပါတီတူ ပါတီကြဲထဲက အဓိကက်သူႏွင့္ ညႇိႏႈိင္းအေျဖရွာလွ်င္ ျမန္မာတို႔၏ပစၥဳပၸန္ႏွင့္အနာဂတ္အတြက္ လွပေစမွာျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ေနရာရာမွာ အႀကီးအကဲတစ္ဦး က ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အသိေခါက္ခက္ အဝင္မနက္ၾကဖို႔၊စကားကို စကားအျဖစ္ မထားဘဲ အလုပ္ႏွင့္လက္ေတြ႕နယ္ပယ္ မွာလုပ္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။အလြန္ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ျပည္သူေတြ ယေန႔ အလြန္ တရာ သနားစရာေကာင္းလွပါတယ္။ ကိုယ္အာဏာရဖို႔အတြက္ ျပည္သူေတြ ကို ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္သံုးခဲ့တယ္။ ကိုယ္ ၾသဇာသက္ေရာက္ဖို႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ကို အမည္ခံၿပီးသံုးခဲ့ၾကတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ညီၫြတ္ရင္ ညီၫြတ္ သေလာက္ ျပည္သူေတြအက်ဳိးျဖစ္ထြန္း လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလြန္မွန္တဲ့ စကားျဖစ္လို႔ စကားေနာက္တရားပါဖုိ႔ ဆိုလွ်င္ ေဆြးေႏြးၾကရမယ္၊ တိုင္ပင္ၾက ရမယ္၊ ညႇိႏိႈင္းၾကရမယ္။

တကယ့္အခ်ိန္ေကာင္းပါ။ ေဆြးေႏြး မယ္၊ ညႇိႏႈိင္းမယ္ဆိုတာ ဘာေၾကာင့္ လက္မခံခ်င္တာလဲ။ ေစတနာမွန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲဲ႕ ေစတနာမွန္ေသာစကား ႏွင့္ လုပ္ရပ္ေတြ အလိုအပ္ဆံုးအခ်ိန္ပါ။ ဒီအလုပ္ေတြကို တျခားဘယ္သူကမွ လာလုပ္လို႔၊ ဝင္လုပ္လို႔မွမရဘူး။ ဘယ္ ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းမွ ဝင္လုပ္လို႔ မရဘူး။ တကယ့္သတၱိရွိရမယ့္အခ်ိန္။ ဤသို႔သာ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုရင္ အလို ခ်င္ဆံုးေသာအရာ၊ အလိုခ်င္ဆံုးေသာ ဆုမ်ားရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂ဝေက်ာ္က ေရပန္းစားခဲ့တဲ့ စကားေလးတစ္ခုရွိ တယ္။''ညႇိတတ္ရင္ေျပလည္ပါတယ္ တဲ့'' ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မွာလည္း ဒီအတိုင္း ပါပဲ။ ေသးေသး ႀကီးႀကီး ငယ္ငယ္ ညႇိတတ္ရင္ ေျပလည္ပါတယ္။ မိမိႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံသာမက ကမၻာတြင္ မယ့္ကိစၥ။
ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ ရင့္ သန္ဖို႔ အခ်ိန္တစ္ခုလိုတာ မွန္တယ္။ လိုအပ္ခ်က္ကို အခ်ိန္ႏွင့္ပဲ တိုင္းတာရ မယ္။ အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္သင့္တာ မလုပ္မိရင္လည္း မွားတာပဲ။ လုပ္ သင့္တာေတြရွိေနၿပီ၊ သိေနၿပီ၊ လုပ္ၾကဖို႔ လိုတယ္။

ဒီမိုကေရစီ မရင့္ သန္လွ်င္ ရင့္သန္ ေအာင္ လုပ္ရ မယ္။ ဒီမို ကေရစီက
က်င့္စဥ္မို႔လို႔ က်င့္စဥ္
အတြက္ ေလ့က်င့္ေပးရ မယ္။ ေလ့က်င့္ရဲရမယ္။ တာဝန္ယူရဲရမယ္။ လမ္း ေၾကာင္းက ေသြဖည္မယ္ ဆိုလွ်င္လည္း ေသြဖည္သူ ကိုစနစ္ကလည္းေကာင္း၊ ျပည္သူကလည္းေကာင္း ဒဏ္ခတ္ပါလိမ့္မယ္။
အေလ့အက်င့္ ေကာင္းေတြပ်ဳိးေထာင္ ဖို႔ လိုတယ္။ Practice make Perfect လို႔ လည္း မွတ္သားဖူးပါတယ္။ Practice became behavior, Behavior became character အက်င့္က အျပဳအမူျဖစ္လာ တယ္။ အျပဳအမူက အက်င့္စ႐ိုက္ျဖစ္ လာတယ္။အက်င့္စ႐ိုက္က ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အက်င့္ေကာင္း ေတြ အစျပဳေပးဖို႔ လို တယ္။ ေကာင္း ေသာ လုပ္ငန္း အတြက္ အစျပဳ ျခင္းဟာေနာက္ က်ျခင္းမရွိသလို ေစာလြန္းျခင္း ျဖစ္ တယ္လို႔လည္း ဆို မရဘူး။

ဒါေၾကာင့္ လုပ္သင့္တာလုပ္ ၾကရလိမ့္မယ္။ လုပ္သင့္တာ ကို လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာမလုပ္ မိလို႔ မွားခဲ့ရင္ တိုင္းျပည္နစ္နာ ဆံုး႐ံႈးမယ္။ ျပည္သူ မ်ား၏ဘဝ၊ျပည္သူမ်ား၏ဆႏၵ၊ျပည္သူ မ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္ကို အမွန္တကယ္ ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ ဆိုလွ်င္ ျပည္သူ႕ ဆႏၵ၊ ျပည္သူ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ျဖည့္ ဆည္းေပးရမယ္။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ Latin ဘာသာ အရဒီမို+ကရာတီးယား Demo- ျပည္သူ႕ Kratia ျပည္သူ႕အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကို ျပည္သူမ်ားပါဝင္ဖို႔ ျပည္သူအားလံုး ပါဝင္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာရတယ္။ ျပည္သူအားလံုး၏ဆႏၵ တညီတၫြတ္ တည္းျဖစ္ဖို႔ ခက္ခဲတယ္။ ကြဲျပားျခား နားတဲ့ အယူအဆ၊ ဆႏၵေတြကို ညိႇႏိႈင္း ေဆြးေႏြးၾကၿပီး အမ်ားစုလိုလားလက္ခံ တဲ့ အယူအဆႏွင့္ဆႏၵကိုလိုက္ပါေဆာင္ ရြက္ရတယ္။ အနည္းစု၏ ဆႏၵကို လည္း အေလးထားလက္ခံၿပီး ေဆြးေႏြး မႈ၊ အေခ်အတင္ေျပာဆိုမႈ၊ ေျပာဆို ထိန္းေက်ာင္းမႈေတြနဲ႔ ျပည္သူ႕အေရး၊ ႏိုင္ငံ့အေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္သြား ၾကရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ဆိုတာ အားလံုးပါဝင္ၾကရမယ္။ အႏုိင္ရ အဖြဲ႕အစည္း၊ အႏုိင္ရပါတီ၊ အႏုိင္ မရတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း၊ အႏိုင္မရတဲ့ပါတီနဲ႔ ျပည္သူမ်ားပါဝင္ရမယ္။

 

 ႏုိင္ငံ့အေရး ကို ႏုိင္ငံသားအားလံုးပါဝင္ေဆာင္ရြက္ ျခင္းကို ႏုိင္ငံေရးလို႔ေခၚၿပီး ႏိုင္ငံ့ အေရးကို ႏုိင္ငံသားမ်ားနဲ႔ဖြဲ႕စည္း ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားက ဦး ေဆာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကရတယ္။ အႏုိင္ရပါတီမ်ားသာ ႏုိင္ငံ့ အေရးကို ပိုမိုေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အႏုိင္ မရတဲ့ ပါတီမ်ားကလည္း အႏုိင္ရပါတီ၏ ႏုိင္ငံ့ အေရး ေဆာင္ရြက္မႈ မ်ားအေပၚေဝဖန္ျခင္း၊ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း၊ေဆြးေႏြး ျခင္းမ်ားျဖင့္ ျပန္ လည္ထိန္းေက်ာင္း မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ ေနျခင္းသည္ ေကာင္းမြန္ ေသာ ႏုိင္ငံ ေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ႏွင့္ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ေဆာင္ ရြက္ေနျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

- ႏုိင္ငံေရးကို ႏုိင္ငံသားတိုင္း စိတ္ ဝင္စားၾကရမယ္။
- ႏုိင္ငံေရးပါတီတိုင္းသည္ အမ်ဳိး သားေရး ႏုိင္ငံေရးကိုပါ ထည့္ သြင္းေဆာင္ရြက္ၾကရမယ္။
- အာဏာရွင္ႏုိင္ငံဟု ေခၚဆိုသမုတ္ ၾကေသာ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ပင္လွ်င္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားက ဦးေဆာင္ေန ၾကတယ္။

- ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္ ေစ်း ကြက္စီးပြားေရးစနစ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ားကသာ ဦးေဆာင္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။
- သင္သည္ ႏုိင္ငံသား၊ ႏုိင္ငံ့အေရး ကို စိတ္ဝင္စားပါ။

ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္မဝင္စားဘူး။ စားဝတ္ေနေရး၊ လူမႈေရးကိုပဲ စိတ္ဝင္ စားတယ္။ ႏုိင္ငံတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး ကိုပဲ လိုခ်င္တယ္ဆိုၾကသူမ်ားသည္ လည္း တကယ္ေတာ့ထိုကဲ့သို႔ လိုခ်င္ သည္ဆိုေသာ အေၾကာင္းအရာကိစၥမ်ား သည္ ႏုိင္ငံ့အေရး၊ ႏုိင္ငံေရးပင္ျဖစ္ပါ တယ္။ ႏုိင္ငံ့အေရး(သို႔မဟုတ္) အမ်ဳိး သားအေရးသည္ အေရးႀကီးသည္ဟု ဆိုလွ်င္ ႏုိင္ငံ့အေရးကို ေဆာင္ရြက္ၾကရ မယ္။ ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္ဝင္စားၾကဖို႔ လိုတယ္။ ႏုိင္ငံ့အေရး၊ အမ်ဳိးသား အေရးကို ေကာင္းစြာေဆာင္ရြက္ႏုိင္ ပါမွ ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္မဝင္စားၾကေသာ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ စားဝတ္ေနေရး၊ လူမႈ ေရးကို ေကာင္းေကာင္း ေဆာင္ရြက္ ေပးႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

သူရဦးေရႊမန္း ေရးသည္

The Union Daily

Posted in: သတင္း