ရြာသူႀကီးရဲ႕ အိမ္ေဘးကို လူသစ္တစ္ေယာက္ေျပာင္းလာပါတယ္။
လူသစ္နဲ႔သူႀကီးနဲ႔ ျပႆနာက ေနာက္တစ္ရက္မွာ စေတြ႕ပါတယ္။ သူႀကီးက
ၾကက္ႀကိဳက္တတ္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ ၾကက္ေတြေမြးထားပါတယ္။ မနက္ခင္းက်ေတာ့
လူသစ္က သူ႔ၿခံထဲေရာက္ေနတဲ့ၾကက္ဥကို သူ႔ၾကက္ဥလို႔ ဖင္ပိတ္ျငင္းေတာ့တာပဲ။
သူႀကီးကလည္း မင္းမွာ ၾကက္တစ္ေကာင္မွမရွိဘဲ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး
ဥတာတုန္းလို႔ေမးတာေပါ့။ ဒီေကာင္ကလည္း ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ဆိုေတာ့ ငါ့ၿခံထဲမွာ
အုတဲ့ဥ၊ ငါ့ၾကက္မရဲ႕ဥဆိုၿပီး အဆိုေတာ္အရိုးရဲ႕သီခ်င္းေလးေတာင္
ျပန္ဆိုျပလိုက္ေသးတယ္။ ရူးသလိုေပါသလိုလုပ္ျပတာေလ။ ဒါနဲ႔ သူႀကီးက
ေျပာလိုက္ပါတယ္။
”ကဲကဲ၊ ဒါဆို ငါတို႔ ရြာမွာ အျငင္းပြားတိုင္း ေျဖရွင္းတဲ့နည္းရွိတယ္။
အဲ့ဒါကေတာ့ တစ္ေယာက္ေပါင္ၾကားကို တစ္ေယာက္က ကန္မယ္။
အျမန္ျပန္ထႏိုင္တဲ့သူက ၾကက္ဥကိုပိုင္မယ္ေလ။ ကဲ ဘယ္လိုလဲ..သေဘာတူလား”
လူသစ္က သေဘာတူလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူႀကီးက အရင္ကန္ဖို႔ ျပင္လိုက္တယ္။
အေလးဆံုးနဲ႔ အမာဆံုး ခုံဖိနပ္ကိုစီးၿပီး ေနာက္ကို ေျခ (၅)
လွမ္းေလာက္ဆုတ္လို႔ အရွိန္နဲ႔ တအားေျပးကန္လိုက္တယ္။ လူသစ္လည္း
နာလြန္းလို႔ ေပါင္ၾကားကို လက္နဲ႔အုပ္ၿပီး ေအာ္ေတာ့တာေပါ့ ။
နာရီဝက္ေလာက္မွာ ျပန္ထလာၿပီး သူႀကီးကိုေျပာလိုက္ပါတယ္။
”ကဲ .. ဒီတစ္ခါ သူႀကီး အကန္ခံရမယ့္အလွည့္။ ကၽြန္ေတာ္ကန္မယ္”
သူႀကီးက ေလသံေအးေအးနဲ႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
”ၾကက္ဥကို မင္းပဲ ယူလို္က္ပါေတာ့ကြာ”
ရဲစတိုင္း
The Myanma Age
0 comments:
Post a Comment