လူသားတို႔အား ဆင္းရဲဒုကၡၾကီးစြာခံစားရာ အပါယ္ငရဲသို႔က်ရာက္ေစေၾကာင္
(၁) ေမာဟ = အ၀ိဇၨာဟူေသာတရားဆုိးသည္ အမွားႏွင့္အမွန္၊ အေကာင္းႏွင့္္
အဆုိး၊ အေၾကာင္းႏွင့္အက်ိဳး ကံႏွင့္ကံ၏ံအက်ိဳးကို ခြဲျခား၍သိႏိုင္ေသာ၊ အမွန္ကိုအမွားဟု၎ ၊ အမွားကုိအမွန္ဟု၎၊ တလြဲသိျမင္ေသာ ကံႏွင့္ကံ၏အက်ဳိးကို၎ (အေၾကာင္းကံေၾကာင့္ အက်ဳိးတရားျဖစ္လာရသည္ကို၎) မသိျမင္ႏုိင္
ေသာတရားမ်ဳိးျဖစ္၏။ ယင္း အမွန္ကိုမသိမႈ တရားဆုိးမ်ားေၾကာင့္ (ပညာမ်က္စိကန္းေနမႈေၾကာင့္)
၍၊ ျပဳသင့္သည့္ ေကာင္းမႈကံတုိ႔ကိုမူကား မျပဳၾကသျဖင့္၊ အပါယ္ငရဲသုိ႔သာ က်ေရာက္၍ နတ္ျပည္သုိ႔ မေရာက္ႏုိင္ၾကကုန္။
(၂) အဟိရိကဟူေသာတရားဆုိးသည္ မျပဳသင့္သည့္မေကာင္းမႈေတြကု
(၃) အေနာတၱပၸဟူေသာတရားဆိုးသည္ မျပဳသင့္သည့္ မေကာင္းမႈကံေတြကို
(ယင္းတို႔၏ ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို မသိမႈေၾကာင့္) က်ဴးလြန္ျပဳလုပ္ရမွာ လံုးဝမ
ေၾကာက္ေစတတ္သည့္ တရားမ်ဳိးျဖစ္၏။ ယင္းတရားဆုိးေၾကာင့္ လူမုိက္တုိ႔
သည္ (မီးေရာင္ကို ေရႊထင္ၿပီး မီးကိုတိုးေ၀ွ႔၍ တေကာင္ၿပီးတေကာင္ ေသသြားၾကသည့္ပိုးဖလံမ်ားကဲ့
(၄) ေလာဘ=တဏွာဟူေသာတရားဆုိးသည္ မိမိကိုယ္ကို၎၊ မိမိ၏သားမ
ယား ပစၥည္းဥစၥာ ရာထူးဌာနႏၲရ၊ ဂုဏ္သိရ္တုိ႔ကို၎ လြန္စြာမက္ေမာ-တပ္မက္စြဲလမ္
(၅) မိစၧာဒိ႒ိ=အယူမွားျခင္းဟူေသ
၁-ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္း၊ အက်င့္သီလေစာင့္ထိန္းျခင္း၊
၂-လူကြ်ဲႏြားတိရစာၦန္သတၱဝါက
မည္သည့္အက်ိဳးကုိမွမေပးဟု မွားယြင္းစြာယူျခင္း ၊
၃-ဤမ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ ေတၾ႔ြကဳခံစားရသည့္ ခ်မး္သာသုခ ၊ ဆင္းရဲဒုကၡဟူသမွ်သည္(ပစၥဳပၸ
ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္မဟုတ္၊ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင္
မျ့ဲဖစ္လာရသည္ဟု မွားယြင္းစြာယူျခင္း၊
၄-ဤဘ၀မွ ေသသြားျပီးေနာက္ ေနာင္ဘဝေတြဆက္မျဖစ္ေတာ့ဟု (ေနာင္ဘ၀ကို ပစ္ပယ္၍) မွားယြင္းစြာယူျခင္း၊
၅-လူတုိ႔၏ပကတိမ်က္စိျဖင့္ မျမင္ရသည့္ငရဲ၊ ၿပိတၱာ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာကဲ့သုိ႔ေသာ
သတၱ၀ါမ်ဳိးတုိ႔သည္၎၊ ထုိသတၱ၀ါ ျဖစ္ရာေနထုိင္ရာ ငရဲျပည္၊ ၿပိတၱာဘုံ၊ နတ္
ျပည၊္ ျဗဟၼာျပညကဲ့သို႕ေသာ ဘံုဌာနမ်ားသည၎ လံုး၀မရွိဟု မွားယြင္းစြာယူျခင္း ၊၆-ကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာအက်င့္ျမတ္
တို႔ျဖစ္သည္။ [ယင္းအယူမွား=မိစၦာဒိ႒ိအားလ
ေၾကာင္းႏွင့္အက်ဳိးကုိ ပစ္ပယ္သည့္ အဆုိးဆုံးတရားမ်ဳိးခ်ည္းျဖစ
(၆) မာန=မာန္ေထာင္လႊားျခင္းဟူေသ
ဆိုမႈျပဳၾက၍၎၊ မိစၧာဒိ႒ိအယူမွားတို႔သည္ ငါဘုရားမွတပါး မည္သူ႔ကိုမွ အရိုအေသမျပဳရဟူေသာ ထိုအတၱစိတ္ၾကီးမားဘုရားဆိုသ
ဆိုးၾကီးတို႔ေၾကာင့္ ဆိုးက်ိဳးၾကီးကို ခံရၾကသည္မွာ အလြန္ပင္သနားဖြယ္ေကာင္း
လွ၏။ထို႔ျပင္ ဘုရားဆိုးၾကီးက တျခားဘာသာေတြကို သတ္ျဖတ္ေလေလ ငါဘုရားကေကာင္းခ်ီးျပဳေလေလဟ
မုိက္ဇာတ္သြင္းၿပီး၊ ငရဲသို႔ပုိ႔ေပးျပန္သျဖင့္ အလြန္ေၾကာက္ဖြယ္ေကာင္းလွ၏။
(၇) ေဒါသ=အမ်က္ေဒါသဟူေသာ တရားဆိုးသည္ခက္ထန္- ၾကမ္းတမ္းသည့္စိတ္မ်ိဳး၊ ကို္ယ္ခ်င္းစာစိတ္ကင္းမဲ့ေသ
စီးေစလိုသည့္ စိတ္ယုတ္မာမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ယင္း တရားဆိုးေၾကာင့္ လူတို႔သည္
လူ-ကြ်ဲႏြားတိရစၧာန္သတၱဝါေတ
(၈) ဣႆာ=မနာလုိျခင္းဟူေသာ တရားဆုိးသည္ မိမိထက္သာလြန္သည့္ သူတပါးတုိ႔၏ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ-ရာထူးဂုဏ္သ
ျဖင့္ အပါယ္ငရဲသို႔ က်ေရာက္ရကုန္၏။
(၉) မစၧရိယ=ႏွေျမာတြန္႔တုိမႈဟူေ
ကို လြန္စြာတပ္မက္၍ တရားဓမၼကို ေလ့လာအားထုတ္ေနၾကသည့္ ရဟန္းသံ
ဃာေတာ္မ်ားႏွင့္မရိွဆင္းရဲသ
မွ်ေ၀-ေပးကမ္း-လွဴဒါန္းလုိစ
ရၿပီး ဒါနဟူေသာ ဘ၀ခရီးရိကၡာမပါရွိသျဖင့္ အပါယ္ငရဲသုိ႔သာက်ေရာက္ရကုန္၏။
(၁၀) ၀စိကိစၧာ=တရားမွန္ကို ေဝခြဲမသိ- ယံုမွားမႈဟူေသာတရားဆိုးသည္ ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္၊ တရားစစ္ တရားမွန္၊ သံဃာစစ္ သံဃာမွန္ (ရတနာအစစ္) ၃-ပါး
တုိ႔၏ တန္ဘုိးမွန္ကို ဧကန္မသိ- ဒြိဟျဖစ္ေစေသာ လူမိုက္တို႔သည္ ယင္းတို႔ကိုမကိုးကြယ္မိပဲ သူတပါးတို႔က ဆရာမွားတို႔က ေျပာသမွ်ကုိ အကန္းယံုမိ၍ မေကာင္းမႈကံေတြကို ျပဳမၾိကသျဖင့္ ေသသည့္အခါ အပါယ္ငရဲသို႔ က်ေရာက္ရကုန္၏။ဦးျမင့္ေဆြ
(ေက်ာင္းအုပ္၊ ဗုဒၶတကၠသိုလ္-မႏၲေလး)
Buddhavasa Tiloka
https://www.facebook.com/myanmaronlinemedianews/photos/a.572785052762137.1073
0 comments:
Post a Comment