အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ နဲ႔ ဗုဒၶ၀ါဒဟာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ပါတယ္။
ဥပမာ - ေဂါတမဗုဒၶ နဲ႔ ရွင္ေဒ၀ဒတၱ တုုိ႔ဟာ သာကီဝင္မင္းမ်ိဳးမွ ဆင္းသက္လာသူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ဝမ္းကြဲ ညီအကုုိလည္း ေတာ္စပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုုဒၶဘုုရားရွင္က အဂၢသာဝကႏွစ္ပါးကုုိ ေရြးခ်ယ္ရာမွာ ရွင္ေဒဝဒတ္ကုုိ မေရြးခ်ယ္ဘဲ ျဗဟၼဏအႏြယ္မွ လာတဲ့ ရွင္သာရိပုုတၱရာ နဲ႔ ရွင္ေမာဂၢလာန္ တုုိ႔ကုိ သာ
ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုုရားရွင္ဟာ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုုိ မၾကည့္ပါဘူး။ သီလ သမာဓိ ပညာ ဆုုိတဲ့ အရည္အခ်င္းကုုိသာ ၾကည့္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုုရားရဲ႕ တရားေတာ္မွာ အမ်ိဳးမာန္ အမ်ိဳးစြဲ ထားဖို႔ ေဟာခဲ့တဲ့ တရား မပါဝင္ပါဘူး။
ရုုပ္နာမ္ ပရမတ္ကုုိ ထြင္းေဖါက္ျမင္ေတာ္မူတဲ့ ဘုုရားရွင္အေနျဖင့္ အဝိဇၨာဖုုံးတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ သတၱဝါ ပညတ္ အျမင္ အေပၚ အေျခခံတဲ့ လူမ်ိဳးစြဲ ဘာသာစြဲကုုိ ေဟာရန္ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
အစြဲဆုုိတာ တဏွာေလာဘပါ။ ဗုုဒၶဘုုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ဟာ တဏွာကင္းရာ ကုုန္ရာကုုိ က်င့္ဖုုိ႔
ေဟာေတာ္ မူခဲ့တဲ့ တရားေတာ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
တဏွာပြားေၾကာင္းကုုိ ျဖစ္ေစမယ့္ မည္သည့္အစြဲကုုိမွ် ျမတ္စြာဘုုရား အားေပးမွာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ျမတ္စြာ ဘုုရား က သူ႔ရဲ႕ သာကီဝင္ မင္းမ်ိဳးအတြက္ကုုိသာ ရည္ရြယ္ၿပီး တရားေဟာခဲ့တာလည္း မဟုုတ္ပါဘူး။
ျမတ္စြာဘုုရားက (၃၁) ဘုုံမွာ ရွိၾကတဲ့ သတၱဝါအားလုုံးအတြက္ တရားေဟာခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶရဲ႕ ၀ါဒ က လူမ်ိဳးတမ်ိဳးတည္း၊ ဗုုဒၶဘာသာ ဆုုိတဲ့ ဘာသာတခုတည္းနဲ႔သာ သက္ဆုုိင္တာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ဗုုဒၶဝါဒက သတၱဝါအားလုုံးနဲ႔ သက္ဆုုိင္တဲ့ ဝါဒပါ။
အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကေတာ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒ နဲ႔ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကုုိ မေရာေထြး သင့္ပါဘူး။
အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ စြဲကုုိင္ျခင္းဟာ ဘုုရားရွင္ရဲ႕ အလုုိေတာ္ ဟုုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလား ဆုုိတာကုုိ ခုုဒၵကနိကာယ္လာ ဝသလသုုတၱန္မွာ ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ျမင္ႏုုိင္ပါတယ္။
ဝသလသုုတၱန္ကုုိ ျမတ္စြာဘုုရားရွင္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုုံးေနေတာ္မူစဥ္ ၿမိဳ႕ထဲသုုိ႔ ဆြမ္းခံ ၾကြလာေတာ္မူတဲ့ ဘုုရားရွင္ကုုိ အမ်ိဳးဇာတ္ေၾကာင့္ မာန္မာန ေထာင္လႊားေနတဲ့ အဂၢိကဘာရဒြါဇ
ျဗဟၼဏရဲ႕ ရဟန္းယုုတ္ ဦးျပည္းယုုတ္ သူယုုတ္မာ စသည္ျဖင့္ ရုုိင္းစုုိင္း ၾကမ္းတမ္းစြာ ေခၚေဝၚ ေျပာဆုုိမႈကုုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
သာဝတၳိျပည္ တည္ရွိရာ အိႏၵိယႏုုိင္ငံဟာ ေရွးယခင္မွ စၿပီး ယေန႔တုုိင္ေအာင္ ဇာတ္ခြဲျခားမႈစနစ္ အား
ေကာင္းၿပီး အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ အလြန္ ျပင္းထန္တဲ့ ႏုုိင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။
ဝသလသုုတၱန္မွ ေအာက္ပါ ဂါထာ ႏွစ္ဂါထာကုုိ ထုုတ္ႏႈတ္ ေဖၚျပလုုိပါတယ္။
ေကာဓေနာ ဥပနာဘိ စ၊ ပါပမကၡီ စ ေယာ နေရာ ဝိပႏၷဒိ႒ိ မာယာဝီ၊ တံ ဇညာ ဝသေလာ ဣတိ “အၾကင္သူသည္ အမ်က္ ထြက္ေလ့ ရွိ၏၊ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္၏၊ ယုတ္မာသည္ျဖစ္၍ သူ႔ေက်းဇူးကို ေခ်ဖ်က္ တတ္၏၊ အယူပ်က္စီးသူ ျဖစ္၏၊ လွည့္ ပတ္ တတ္၏၊ ထိုသူကို သူယုတ္မာဟူ၍ သိရာ၏” န ဇစၥာ ဝသေလာ ေဟာတိ၊ န ဇစၥာ ေဟာတိ ျဗဟၼေဏာ ကမၼဳနာ ဝသေလာ ေဟာတိ၊ ကမၼဳနာ ေဟာတိ
ျဗဟၼေဏာ “အမ်ဳိးဇာတ္ေၾကာင့္ သူယုတ္မာ မျဖစ္ႏိုင္၊ အမ်ဳိးဇာတ္ေၾကာင့္ ျဗာဟၼဏ မျဖစ္ႏိုင္၊ မိမိျပဳေသာ အမႈေၾကာင့္သာလွ်င္ သူယုတ္မာ ျဖစ္ရ၏၊ မိမိျပဳေသာ အမႈေၾကာင့္ သာလွ်င္ ျဗာဟၼဏ ျဖစ္ရ၏”
ေဒသနာအဆုုံးမွာ အဂၢိကဘာရဒြါဇျဗဟၼဏဟာ ျမတ္စြာဘုုရားကုုိ ေလးစားၾကည္ညိတဲ့ ဥပါသကာ ဒါယကာတေယာက္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဗုုဒၶအဆုုံးအမကုုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ နားလည္သေဘာေပါက္တဲ့ ဘုုရားသားေတာ္ဆုုိပါက ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ိဳး ဘာသာ အယူဝါဒကုုိ လက္ခံက်င့္သုုံးရန္ သင့္ မသင့္ ေလးနက္စြာ ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားသင့္ပါ တယ္။
ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ိဳး ဘာသာ အယူဝါဒမွ တဖက္စြန္း အမ်ိဳးသားေရးဝါဒကုုိ ဦးတည္သြားႏုုိင္တဲ့ အႏၱရာယ္ ရွိပါတယ္။ အႏၱရာယ္ရဲ႕ ခါးသီးတဲ့ အရသာကုုိ မၾကာလွေသးတဲ့ ကာလေတြမွာ အျပစ္မဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ ခံစားခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။
ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ိဳး ဘာသာဝါဒဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ေကာင္းက်ိုုဳး ျဖစ္ေစသလား။ ဆုုိးက်ိဳး ျဖစ္ေစ သလား ဆုုိတာ ကမၻာ့သမုုိ္င္းမွာလည္း သက္ေသ ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။
ယခုုလည္း ဆီးရီးယား အီရတ္ ႏုုိက္ဂ်ီးရီးယား စတဲ့ ႏုုိင္ငံေတြမွာ အျပစ္မဲ့ သာမာန္ျပည္သူေတြဟာ ျပင္းထန္ တဲ့ လူမ်ိဳး ဘာသာ အယူဝါဒရဲ႕ သားေကာင္ဘဝကုုိ က်ေရာက္ေနၾကရတဲ့ သတင္းေတြကုုိ ေန႔စဥ္လုုိလုုိ
ေတြ႔ျမင္ၾကားသိေနရပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုုရားရဲ႕ သန္႔စင္မြန္ျမတ္တဲ့ တရားေတာ္ကုုိ လူမ်ိဳးစြဲ ဘာသာစြဲ ဆုုိတဲ့ တဏွာအစြဲနဲ႔ အေရာင္ ဆုုိးတဲ့ လုုပ္ရပ္မွန္သမွ်ဟာ မျဖစ္သင့္တဲ့ လုုပ္ရပ္ေတြပါ။ ေမတၱာ ကရုုဏာ မုုဒိတာ ဥေပကၡာ ဆုုိတဲ့
ျဗဟၼဇုုိရ္တရားရဲ႕ ျပယုုဂ္ျဖစ္တဲ့ မြန္ျမတ္သန္႔စင္တဲ့ ဗုုဒၶသာသနာထြန္းကားရာ ႏုုိင္ငံတႏုုိင္ငံျဖစ္ပါလွ်က္နဲ႔ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ကမၻာမွာ အဆင္းရဲဆုုံး အမြဲေတဆုုံး ႏုုိင္ငံ ျဖစ္ေနရျခင္းရဲ႕ အဓိက တရားခံဟာ အာဏာရွင္တုုိ႔ရဲ႕ အာဏာအေပၚ တပ္မက္စြဲလမ္းတဲ့ တဏွာဥပါဒါန္ အစြဲေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အာဏာကုုိ မစြန္႔ႏုုိင္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ မ်ိဳးဆက္ ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကုုိ အာဏာအေပၚ တပ္မက္
ေမာ တဲ့ တဏွာကုုိ စြန္႔ဖုုိ႔ ေဟာေျပာ ျပသ ဆုုိဆုုံးမျခင္းသည္သာလွ်င္ သာသနာ့ဝန္ထမ္း ရွင္ရဟန္းမ်ားရဲ႕ တာဝန္ ျဖစ္ပါတယ္။
ထုုိတာဝန္ကုုိ ထမ္းေဆာင္ျခင္းဟာ လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏုုိင္ငံ အေရးအတြက္ အလုုိအပ္ဆုုံးနဲ႔ အေရးအႀကီးဆုုံး လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ယေန႔ ဗုုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ျပဌာန္းဖုုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ဆုုိတာ သူတုုိ႔အတြက္ လုုိ မလိုု၊ အဓိက က် မက် ဆုုိတာ စနစ္တက် ေလ့လာသုုံးသပ္ဖုုိ႔ လုုိအပ္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ေခတ္ပညာတတ္ ဘြဲ႔ရေတြေတာင္ ပါဝင္တဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားဟာ ဘာ့ေၾကာင့္ ေဟာင္ေကာင္ကုုိ သြားၿပီး အိမ္ေဖၚလုုပ္ေနၾကရပါသလဲ။
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ အမ်ားစုု ႀကဳံေတြ႔ေနရတဲ့ အဓိက ျပႆနာက ဘာလဲ ဆုုိတာ အရိပ္အျမြက္မွ် သိခ်င္ ရင္ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုုံ တရုုံေလာက္ကုုိပဲ သြားၾကည့္လုုိက္ရင္ အေျဖေပၚမယ္ ထင္ပါတယ္။
သူတုုိ႔အတြက္ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ လုုိ မလုိ ဆုုိတာ သူတုုိ႔အေနနဲ႔ စဥ္းစားဖုုိ႔ အခ်ိန္ရၾကမယ္ မထင္ပါဘူး။
ျမန္မာႏုုိင္ငံမွာ ပရိယတ္နဲ႔ ပဋိပတ္အလုုပ္ကုုိသာ အားထုုတ္ေနေတာ္မူၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ မ်ားစြာ ရွိၾကပါတယ္။
ထုိဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားဟာ ရဟန္းသဃာမ်ားနဲ႔ လားလားမွ် မသက္ဆုုိင္တဲ့ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ဆုုိတာကုုိ မႀကိဳက္ေပမယ့္ ရွဳတ္ရွဳတ္ရွက္ရွက္ ကိစၥေတြမွာ ဝင္မပါခ်င္ဘဲ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနေတာ္မူ လုုိတာေၾကာင့္ ဒီကိစၥအေပၚမွာ တခြန္းတပါဒမွ် မိ္န္႔ၾကားမႈ မျပဳၾကတာပါ။
မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒအတြက္ သဲသဲမဲမဲ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာ တခ်ိဳ႕ကုုိ ျမင္ရေတာ့ ႏူရာဝဲစြဲ လဲရာ သူခုုိးေထာင္း ဆုုိသလုုိ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုုိင္တဲ့ ႏုုိင္ငံကုုိ ပုုိၿပီး မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္၊ ဆင္းရဲတြင္း နက္ၿပီးသား ႏုုိင္ငံကုုိ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္ေအာင္ တြန္းပုုိ႔ေနသလုုိပါပဲ။
မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒဆုုိတာ ထုုိင္ခုုံၿမဲေရး ပဓာနတရား လက္ကုုိင္ထားၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ မ်ိဳးဆက္အတြက္
ေတာ့ အႀကိဳက္ေတြ႕မယ့္ ဥပေဒျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။
အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ)
ဥပမာ - ေဂါတမဗုဒၶ နဲ႔ ရွင္ေဒ၀ဒတၱ တုုိ႔ဟာ သာကီဝင္မင္းမ်ိဳးမွ ဆင္းသက္လာသူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ဝမ္းကြဲ ညီအကုုိလည္း ေတာ္စပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုုဒၶဘုုရားရွင္က အဂၢသာဝကႏွစ္ပါးကုုိ ေရြးခ်ယ္ရာမွာ ရွင္ေဒဝဒတ္ကုုိ မေရြးခ်ယ္ဘဲ ျဗဟၼဏအႏြယ္မွ လာတဲ့ ရွင္သာရိပုုတၱရာ နဲ႔ ရွင္ေမာဂၢလာန္ တုုိ႔ကုိ သာ
ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုုရားရွင္ဟာ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုုိ မၾကည့္ပါဘူး။ သီလ သမာဓိ ပညာ ဆုုိတဲ့ အရည္အခ်င္းကုုိသာ ၾကည့္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုုရားရဲ႕ တရားေတာ္မွာ အမ်ိဳးမာန္ အမ်ိဳးစြဲ ထားဖို႔ ေဟာခဲ့တဲ့ တရား မပါဝင္ပါဘူး။
ရုုပ္နာမ္ ပရမတ္ကုုိ ထြင္းေဖါက္ျမင္ေတာ္မူတဲ့ ဘုုရားရွင္အေနျဖင့္ အဝိဇၨာဖုုံးတဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ သတၱဝါ ပညတ္ အျမင္ အေပၚ အေျခခံတဲ့ လူမ်ိဳးစြဲ ဘာသာစြဲကုုိ ေဟာရန္ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
အစြဲဆုုိတာ တဏွာေလာဘပါ။ ဗုုဒၶဘုုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ဟာ တဏွာကင္းရာ ကုုန္ရာကုုိ က်င့္ဖုုိ႔
ေဟာေတာ္ မူခဲ့တဲ့ တရားေတာ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
တဏွာပြားေၾကာင္းကုုိ ျဖစ္ေစမယ့္ မည္သည့္အစြဲကုုိမွ် ျမတ္စြာဘုုရား အားေပးမွာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ျမတ္စြာ ဘုုရား က သူ႔ရဲ႕ သာကီဝင္ မင္းမ်ိဳးအတြက္ကုုိသာ ရည္ရြယ္ၿပီး တရားေဟာခဲ့တာလည္း မဟုုတ္ပါဘူး။
ျမတ္စြာဘုုရားက (၃၁) ဘုုံမွာ ရွိၾကတဲ့ သတၱဝါအားလုုံးအတြက္ တရားေဟာခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶရဲ႕ ၀ါဒ က လူမ်ိဳးတမ်ိဳးတည္း၊ ဗုုဒၶဘာသာ ဆုုိတဲ့ ဘာသာတခုတည္းနဲ႔သာ သက္ဆုုိင္တာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ဗုုဒၶဝါဒက သတၱဝါအားလုုံးနဲ႔ သက္ဆုုိင္တဲ့ ဝါဒပါ။
အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကေတာ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးနဲ႔သာ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒ နဲ႔ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကုုိ မေရာေထြး သင့္ပါဘူး။
အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ စြဲကုုိင္ျခင္းဟာ ဘုုရားရွင္ရဲ႕ အလုုိေတာ္ ဟုုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလား ဆုုိတာကုုိ ခုုဒၵကနိကာယ္လာ ဝသလသုုတၱန္မွာ ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ျမင္ႏုုိင္ပါတယ္။
ဝသလသုုတၱန္ကုုိ ျမတ္စြာဘုုရားရွင္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုုံးေနေတာ္မူစဥ္ ၿမိဳ႕ထဲသုုိ႔ ဆြမ္းခံ ၾကြလာေတာ္မူတဲ့ ဘုုရားရွင္ကုုိ အမ်ိဳးဇာတ္ေၾကာင့္ မာန္မာန ေထာင္လႊားေနတဲ့ အဂၢိကဘာရဒြါဇ
ျဗဟၼဏရဲ႕ ရဟန္းယုုတ္ ဦးျပည္းယုုတ္ သူယုုတ္မာ စသည္ျဖင့္ ရုုိင္းစုုိင္း ၾကမ္းတမ္းစြာ ေခၚေဝၚ ေျပာဆုုိမႈကုုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
သာဝတၳိျပည္ တည္ရွိရာ အိႏၵိယႏုုိင္ငံဟာ ေရွးယခင္မွ စၿပီး ယေန႔တုုိင္ေအာင္ ဇာတ္ခြဲျခားမႈစနစ္ အား
ေကာင္းၿပီး အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ အလြန္ ျပင္းထန္တဲ့ ႏုုိင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။
ဝသလသုုတၱန္မွ ေအာက္ပါ ဂါထာ ႏွစ္ဂါထာကုုိ ထုုတ္ႏႈတ္ ေဖၚျပလုုိပါတယ္။
ေကာဓေနာ ဥပနာဘိ စ၊ ပါပမကၡီ စ ေယာ နေရာ ဝိပႏၷဒိ႒ိ မာယာဝီ၊ တံ ဇညာ ဝသေလာ ဣတိ “အၾကင္သူသည္ အမ်က္ ထြက္ေလ့ ရွိ၏၊ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္၏၊ ယုတ္မာသည္ျဖစ္၍ သူ႔ေက်းဇူးကို ေခ်ဖ်က္ တတ္၏၊ အယူပ်က္စီးသူ ျဖစ္၏၊ လွည့္ ပတ္ တတ္၏၊ ထိုသူကို သူယုတ္မာဟူ၍ သိရာ၏” န ဇစၥာ ဝသေလာ ေဟာတိ၊ န ဇစၥာ ေဟာတိ ျဗဟၼေဏာ ကမၼဳနာ ဝသေလာ ေဟာတိ၊ ကမၼဳနာ ေဟာတိ
ျဗဟၼေဏာ “အမ်ဳိးဇာတ္ေၾကာင့္ သူယုတ္မာ မျဖစ္ႏိုင္၊ အမ်ဳိးဇာတ္ေၾကာင့္ ျဗာဟၼဏ မျဖစ္ႏိုင္၊ မိမိျပဳေသာ အမႈေၾကာင့္သာလွ်င္ သူယုတ္မာ ျဖစ္ရ၏၊ မိမိျပဳေသာ အမႈေၾကာင့္ သာလွ်င္ ျဗာဟၼဏ ျဖစ္ရ၏”
ေဒသနာအဆုုံးမွာ အဂၢိကဘာရဒြါဇျဗဟၼဏဟာ ျမတ္စြာဘုုရားကုုိ ေလးစားၾကည္ညိတဲ့ ဥပါသကာ ဒါယကာတေယာက္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဗုုဒၶအဆုုံးအမကုုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ နားလည္သေဘာေပါက္တဲ့ ဘုုရားသားေတာ္ဆုုိပါက ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ိဳး ဘာသာ အယူဝါဒကုုိ လက္ခံက်င့္သုုံးရန္ သင့္ မသင့္ ေလးနက္စြာ ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားသင့္ပါ တယ္။
ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ိဳး ဘာသာ အယူဝါဒမွ တဖက္စြန္း အမ်ိဳးသားေရးဝါဒကုုိ ဦးတည္သြားႏုုိင္တဲ့ အႏၱရာယ္ ရွိပါတယ္။ အႏၱရာယ္ရဲ႕ ခါးသီးတဲ့ အရသာကုုိ မၾကာလွေသးတဲ့ ကာလေတြမွာ အျပစ္မဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ ခံစားခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။
ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ိဳး ဘာသာဝါဒဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ေကာင္းက်ိုုဳး ျဖစ္ေစသလား။ ဆုုိးက်ိဳး ျဖစ္ေစ သလား ဆုုိတာ ကမၻာ့သမုုိ္င္းမွာလည္း သက္ေသ ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။
ယခုုလည္း ဆီးရီးယား အီရတ္ ႏုုိက္ဂ်ီးရီးယား စတဲ့ ႏုုိင္ငံေတြမွာ အျပစ္မဲ့ သာမာန္ျပည္သူေတြဟာ ျပင္းထန္ တဲ့ လူမ်ိဳး ဘာသာ အယူဝါဒရဲ႕ သားေကာင္ဘဝကုုိ က်ေရာက္ေနၾကရတဲ့ သတင္းေတြကုုိ ေန႔စဥ္လုုိလုုိ
ေတြ႔ျမင္ၾကားသိေနရပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုုရားရဲ႕ သန္႔စင္မြန္ျမတ္တဲ့ တရားေတာ္ကုုိ လူမ်ိဳးစြဲ ဘာသာစြဲ ဆုုိတဲ့ တဏွာအစြဲနဲ႔ အေရာင္ ဆုုိးတဲ့ လုုပ္ရပ္မွန္သမွ်ဟာ မျဖစ္သင့္တဲ့ လုုပ္ရပ္ေတြပါ။ ေမတၱာ ကရုုဏာ မုုဒိတာ ဥေပကၡာ ဆုုိတဲ့
ျဗဟၼဇုုိရ္တရားရဲ႕ ျပယုုဂ္ျဖစ္တဲ့ မြန္ျမတ္သန္႔စင္တဲ့ ဗုုဒၶသာသနာထြန္းကားရာ ႏုုိင္ငံတႏုုိင္ငံျဖစ္ပါလွ်က္နဲ႔ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ကမၻာမွာ အဆင္းရဲဆုုံး အမြဲေတဆုုံး ႏုုိင္ငံ ျဖစ္ေနရျခင္းရဲ႕ အဓိက တရားခံဟာ အာဏာရွင္တုုိ႔ရဲ႕ အာဏာအေပၚ တပ္မက္စြဲလမ္းတဲ့ တဏွာဥပါဒါန္ အစြဲေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အာဏာကုုိ မစြန္႔ႏုုိင္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ မ်ိဳးဆက္ ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကုုိ အာဏာအေပၚ တပ္မက္
ေမာ တဲ့ တဏွာကုုိ စြန္႔ဖုုိ႔ ေဟာေျပာ ျပသ ဆုုိဆုုံးမျခင္းသည္သာလွ်င္ သာသနာ့ဝန္ထမ္း ရွင္ရဟန္းမ်ားရဲ႕ တာဝန္ ျဖစ္ပါတယ္။
ထုုိတာဝန္ကုုိ ထမ္းေဆာင္ျခင္းဟာ လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏုုိင္ငံ အေရးအတြက္ အလုုိအပ္ဆုုံးနဲ႔ အေရးအႀကီးဆုုံး လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ယေန႔ ဗုုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ျပဌာန္းဖုုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ဆုုိတာ သူတုုိ႔အတြက္ လုုိ မလိုု၊ အဓိက က် မက် ဆုုိတာ စနစ္တက် ေလ့လာသုုံးသပ္ဖုုိ႔ လုုိအပ္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ေခတ္ပညာတတ္ ဘြဲ႔ရေတြေတာင္ ပါဝင္တဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားဟာ ဘာ့ေၾကာင့္ ေဟာင္ေကာင္ကုုိ သြားၿပီး အိမ္ေဖၚလုုပ္ေနၾကရပါသလဲ။
ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ အမ်ားစုု ႀကဳံေတြ႔ေနရတဲ့ အဓိက ျပႆနာက ဘာလဲ ဆုုိတာ အရိပ္အျမြက္မွ် သိခ်င္ ရင္ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုုံ တရုုံေလာက္ကုုိပဲ သြားၾကည့္လုုိက္ရင္ အေျဖေပၚမယ္ ထင္ပါတယ္။
သူတုုိ႔အတြက္ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ လုုိ မလုိ ဆုုိတာ သူတုုိ႔အေနနဲ႔ စဥ္းစားဖုုိ႔ အခ်ိန္ရၾကမယ္ မထင္ပါဘူး။
ျမန္မာႏုုိင္ငံမွာ ပရိယတ္နဲ႔ ပဋိပတ္အလုုပ္ကုုိသာ အားထုုတ္ေနေတာ္မူၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ မ်ားစြာ ရွိၾကပါတယ္။
ထုိဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားဟာ ရဟန္းသဃာမ်ားနဲ႔ လားလားမွ် မသက္ဆုုိင္တဲ့ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ဆုုိတာကုုိ မႀကိဳက္ေပမယ့္ ရွဳတ္ရွဳတ္ရွက္ရွက္ ကိစၥေတြမွာ ဝင္မပါခ်င္ဘဲ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနေတာ္မူ လုုိတာေၾကာင့္ ဒီကိစၥအေပၚမွာ တခြန္းတပါဒမွ် မိ္န္႔ၾကားမႈ မျပဳၾကတာပါ။
မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒအတြက္ သဲသဲမဲမဲ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာ တခ်ိဳ႕ကုုိ ျမင္ရေတာ့ ႏူရာဝဲစြဲ လဲရာ သူခုုိးေထာင္း ဆုုိသလုုိ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုုိင္တဲ့ ႏုုိင္ငံကုုိ ပုုိၿပီး မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္၊ ဆင္းရဲတြင္း နက္ၿပီးသား ႏုုိင္ငံကုုိ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္ေအာင္ တြန္းပုုိ႔ေနသလုုိပါပဲ။
မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒဆုုိတာ ထုုိင္ခုုံၿမဲေရး ပဓာနတရား လက္ကုုိင္ထားၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ မ်ိဳးဆက္အတြက္
ေတာ့ အႀကိဳက္ေတြ႕မယ့္ ဥပေဒျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။
အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ)
0 comments:
Post a Comment